Yummy Cookings (အရသာရွိေသာစာ :P)

ဒီဘေလာ့မွာ အလွမယ္ေတြအေၾကာင္းေရးတာေတြ မရည္ရြယ္ဘဲ ေတာ္ေတာ္ မ်ားသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ cooking ဘက္ကိုု နည္းနည္း လွည့္လိုုက္ပါဦးမယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ခ်က္ရတာ ျမန္လည္းျမန္၊ လြယ္လည္းလြယ္ၿပီး ထမင္းစားလည္းၿမိန္တဲ့ ဟင္းခ်က္နည္း အခ်ိဳ ႔ကိုု  ေရးပါရေစ။ က်မကေတာ့ ဒီဟင္းေတြကိုု မၾကာခဏဆိုုသလိုု ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

(1) ၾကက္သား/ ဝက္သား/ ၾကက္အျမစ္/ ဝက္ႏွလံုးသုုပ္

ပထမဆံုုး ေျပာျပမဲ့နည္းက အသားသုုတ္ပါ။ ျမိန္ၿပီး စားေကာင္းတဲ့ဟင္းပါ။ ၾကက္သားကိုု ငံျပာရည္အနည္းငယ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴတစ္ျပားရိုုက္ အနည္းငယ္၊ ခ်င္းတစ္ျပား.. ႏွစ္ျပားေလာက္ရယ္နဲ႔ေရာၿပီး ျပဳတ္။ က်က္ၿပီး ၾကက္ျပဳတ္ရည္နံ႔ေမႊးလာရင္ အသားကိုုဖယ္၊ ဟင္းရည္ပန္းကန္ထဲ  ၾကက္သြန္မိတ္ ၊ ဒါမွမဟုုတ္ တရုုတ္နံနံပါးပါးလွီးထားတာေတြရယ္.. အသားအျပဳတ္ရည္ရယ္ကိုုထည့္လိုုက္ရင္ soup ရသြားပါတယ္။

ၿပီးရင္
- အေနေတာ္ လွီးထားတဲ့ အသားျပဳတ္၊
- ပါးပါးလွီးထားတဲ့ ၾကက္သြန္နီ (သိုု႔)ေဂၚဖီ၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ ျငဳပ္စိမ္း၊ ၾကက္သြန္ျဖဴေတြကိုု
- သံပုုရာသီး၊ ငံျပာရည္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴဆီခ်က္ ( ဆီခ်က္ မရွိရင္ သံလြင္ဆီ အစိမ္း ထည့္လိုု႔ရပါတယ္။)တိုု႔နဲ႔နယ္ၿပီး သုုတ္လိုုက္ရင္ ခ်ဥ္ငံစပ္အရသာ အသားသုုတ္နဲ႔ ၾကက္ျပဳတ္ရည္ေမြႊးေမႊးေလးကိုု ထမင္းျဖဴျဖဴနဲ႔ အရသာရွိရွိ စားလိုု႔ရသြားပါၿပီ။ :D

မွတ္ခ်က္။ ၾကက္အျမစ္က သူ႔ခ်ည္းသက္သက္ သုုတ္တာပိုုေကာင္းပါတယ္။ ဝက္ႏွလံုုးကေတာ့ အသားနဲ႔ တြဲသုုတ္တာ ပိုုေကာင္းပါတယ္။ ဝက္ႏွလံုုးကိုု ျပဳတ္ရင္ ဝက္သားနဲ႔ တြဲမျပဳတ္ပါနဲ႔။ ႏွလံုုးကျပဳတ္ထားတဲ့အရည္က ညွီနံ႔ နည္းနည္း ရွိပါတယ္။ ဝက္သားကေတာ့ အသားခ်ည္းသုုတ္တာထက္ အေခါက္ပါးပါး၊ အဆီနည္းနည္းပါတာကိုု သုုတ္တာ ပိုုေကာင္းပါတယ္ (at least for my personal taste)။  ၾကက္သားသုုတ္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့အသုုတ္ေတြထဲမွာ ေရွာက္ရြက္ ပါးပါးလွီးထားတာကိုု ထည့္လိုု႔ရပါတယ္။ ေဂၚဖီနဲ႔ေရွာက္ရြက္က ေတာ္ေတာ္ လိုုက္ပါတယ္။ ေရွာက္ရြက္ကိုု မေလးဟင္းရြက္ဆိုုင္ ( ဒါမွမဟုုတ္) cold storage မွာ ဝယ္လိုု႔ ရပါတယ္။ အသားအစား ငါးဖယ္ေၾကာ္လည္း ထည့္လိုု႔ရပါတယ္။ အေပၚက ဓါတ္ပံုုကေတာ့ သိပ္မၾကာခင္က လုုပ္စားျဖစ္တဲ့ ငါးဖယ္သုုတ္နဲ႔ ဝက္သားနဲ႔ႏွလံုုးေရာသုုတ္ထားတာကိုု တင္ထားတာပါ။

(2) Lotus Pork Rib Soup

ဒုုတိယဟင္းက Lotus Soup ပါ။ ဝက္နံရိုုးနဲ့ ၾကာျမစ္ပါးပါးလွီးထားတာေတြကိုု တရုုတ္ ingredient ေတြနဲ႔ အရည္ေသာက္ခ်က္တာပါ။ သူကေတာ့ စလံုုးအစာပါ။ အဲ့ဒီဟင္းက ဟင္းတစ္မ်ိဳးထဲနဲ႔ အရည္ေရာ၊ အသားေရာ၊ အသီးအရြက္ေရာပါၿပီး စားလိုု႔လည္း ၿမိန္ပါတယ္။ ထမင္းျဖဴေလးရယ္၊ pork rib lotus soupရယ္၊ ငံျပာရည္ (သိုု႔) ပဲငံျပာရည္အၾကည္ထဲကိုု ျငဳပ္သီးစိမ္းကိုု ပါးပါးလွီးၿပီးထည့္ထားတဲ့ ေဆာ့(စ္)ရယ္နဲ႔တြဲစားရင္ လိုုက္ဖက္ပါတယ္။ ေရာက္ခါစတုုန္းကေတာ့ မစားဖူးပါဘူး။ ေနာက္မွ အခ်ိန္ပိုုင္းအလုုပ္အတူလုပ္တဲ့ စလံုုး လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ေတြနဲ့ ထမင္းစားမွ ဒါ... Singaporean Signature Food.. try ၾကည့္ပါလား.. စားေကာင္းတယ္ဆိုုတာနဲ႔ စမ္းစားၾကည့္ရင္း တစ္ခါစားဖူးရံုုနဲ႔ အရမ္း ၾကိဳက္သြားတဲ့ဟင္းပါ။

အစပိုုင္းကေတာ့ ဆိုုင္မွာ ခဏခဏ သြားစားျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုုင္း စမ္းခ်က္ၾကည့္ေတာ့ ျဖစ္သြားတာနဲ႔ အိမ္မွာ ခဏခဏ ခ်က္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ခ်က္နည္းကေတာ့ ....

(၁) ဟင္းမခ်က္ခင္ ငါးနီတူေျခာက္ (မထည့္လည္းရပါတယ္)၊ တရုုတ္ဆီးသီးအေျခာက္၊ ေျမပဲစိမ္း အနည္းငယ္စီကိုု တစ္နာရီေလာက္ေရစိမ္ထားပါ။ 

(၂) ဝက္နံရိုုးကိုု ဆားရယ္၊ ခ်င္းမႈန္႔အနည္းငယ္ရယ္နဲ႔နယ္ၿပီး ႏွပ္ထားပါ။ (က်မကေတာ့ စလံုုးမွာ ဝက္နံရိုုးကိုု Giant မွာ ဝယ္ရတာ အၾကိဳက္ဆံုုးပါ။ ေနာက္ၿပီး ဝယ္ရင္ ဝက္နံရိုုး (pork rib)ေရာ၊ အရိုုးႏုု (soft bone)ေရာ ႏွစ္မ်ိဳးဝယ္ပါတယ္။ အရိုုးႏုုက ႏူးၿပီး အရသာဝင္ရင္ ေတာ္ေတာ္ စားေကာင္းပါတယ္။ တစ္မ်ိဳးကိုု 250gေလာက္စီဝယ္ရင္ ေတာ္ေတာ္ စားရပါတယ္။)

(၃) အရြယ္အေနေတာ္ lotus root တစ္ျမစ္ေလာက္ကိုု ပါးပါးေလးေတြ လွီးထားပါ။ ( ပါးေတာ့ အရသာ ပိုုဝင္ပါတယ္။) (လွီးၿပီးသားအထုုတ္ေလးေတြကိုု NTUC မွာ ရပါတယ္။ မလွီးရေသးတဲ့ lotus root ဆိုုရင္ေတာ့ Cold Storage က ဝယ္လုုိ႔ အေကာင္းဆံုုးပါ။ ႏုုၿပီး ျဖဴပါတယ္။ )

(၄) ingredient ကေတာ့ ready made အထုုတ္ေလးေတြ ဝယ္သံုုးတာပါ။ ရိုုးရိုုးနဲ႔spicy ဆိုုၿပီး ရွိပါတယ္။ ဒီမွာေတာ့ တရုုတ္ေတြက spicy ကိုု ပိုၾကိဳက္ၾကေပမဲ့ က်မကေတာ့ တရုုတ္ေဆးျမစ္ျမစ္ ပူရွိန္းရွိန္းၾကီးေတြကိုု မၾကိဳက္လိုု႔ ရိုုးရိုုးဟာကိုုပဲ ဝယ္ပါတယ္။ supermarket တိုုင္းလိုုလိုုမွာ ဝယ္လိုု႔ရပါတယ္။  တကယ္လိုု႔ ရွာမေတြ႔ရင္လည္း chicken genseng အထုုတ္ ဝယ္ထည့္လိုု႔ ရပါတယ္။ ( မွတ္ခ်က္။  ။ Chicken Genseng, Sweet Corn, Lotus Pork Rib... အဲ့လိုု soup ေတြပဲသတ္သတ္ေရာင္းတဲ့ စားေသာက္ဆိုုင္အၾကီးေတြမွာလည္း lotus root pork rib အႏွစ္ထုုတ္ကိုု ဝယ္လိုု႔ရပါတယ္။ အရသာ ပိုုေကာင္းပါတယ္။)

ခ်က္နည္းကေတာ့ အႏွစ္ထုုတ္ ( ပိတ္စအိတ္ကိုု ျဖဲပစ္စရာမလိုုပါဘူး။ အထုုတ္ေလးအတိုုင္းပဲ ထည့္ပါ။)တစ္ထုုတ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ တစ္ျပားရိုုက္အနည္းငယ္ (ႏွစ္သက္သလိုု ထည့္ပါ။)၊ ေရ (၄) ခြက္ (for 500mg of meat)ေလာက္ကိုု အိုုးထဲကိုုထည့္ၿပီး ဆူလာရင္ ေရစိမ္ထားတဲ့ ေျမပဲကိုုထည့္၊ ႏွပ္ထားတဲ့ ဝက္နံရိုုးေတြထည့္ၿပီး တစ္နာရီေလာက္ medium heat နဲ႔ ခ်က္လိုုက္ရင္ soup ရပါၿပီ။ ၾကာျမစ္ေတြကိုုေတာ့ ဝက္နံရိုုးထည့္ၿပီး နာရီဝက္ေလာက္ၾကာမွ ထည့္ပါ။

(3) ဝက္သားနဲ႔မုုန္႔ညွင္းခ်ဥ္

ဒီဟင္းလည္း စားၿမိန္တဲ့ဟင္းပါ။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အိမ္ကလူႀကီးေတြကိုု ခဏခဏ ခ်က္ခိုုင္းရတဲ့ဟင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဝက္သားအစား ၾကက္သားလည္း  သံုုးလိုု႔ရပါတယ္။ အသား (၃၀၀)ဂရမ္ေလာက္ကိုု ေရစင္ေအာင္ေဆးၿပီး ကိုုယ္ႏွစ္သက္ရာ အရြယ္ေလးေတြတံုုး.. ၿပီးရင္
- ခ်င္းမႈန္႔အနည္းငယ္၊
- ဆားသင့္ရံုု (( မွတ္ခ်က္။   ။ မုုန္ညွင္းခ်ဥ္မွာ အငံဓါတ္ပါတာမိုု႔ အသားနယ္ေနခ်ိန္မွာ ဆားေလ ွ်ာ့ထည့္ပါ။))
- ပဲငံျပာရည္အၾကည္ စားပြဲတင္ဇြန္း (၂)ဇြန္း၊
- ရွာလကာရည္အနည္းငယ္တိုု႔နဲ႔နယ္ၿပီး နာရီဝက္ေလာက္ ႏွပ္ထားပါ။
- မုုန္ညွင္းခ်ဥ္ကိုု ေရေဆးၿပီး ပါးပါးလွီးထားပါ။

ခ်က္နည္းကေတာ့ ဟင္းအိုုးထဲ ဆီအနည္းငယ္ထည့္ၿပီး အပုူေပး၊ ဆီပူလာၿပီဆိုု ၾကက္သြန္ျဖဴတစ္ျပားရိုုက္အနည္းငယ္ဆီထည့္ ... ႏွပ္ထားတဲ့ဝက္သားထည့္၊ ေရထည့္.. နာရီဝက္ေလာက္ အေနေတာ္မီးနဲ႔ခ်က္၊ အိုုးမကပ္ေအာင္ ေမႊေမႊေပး၊  အသားႏုူးခါနီးက်ရင္ လွီးထားတဲ့ မုုန္ညွင္းခ်ဥ္ထည့္၊ ေရအနည္းငယ္ထည့္ ...ဆီျပန္လာရင္ အရသာအေပါ့အငံျမည္းၿပီးရင္ အရသာရွိေသာ ဝက္/ၾကက္မုုန္ညွင္းခ်ဥ္ဟင္းကိုု ရပါၿပီ။

(4) ဆယ္(လ္)မြန္ငါးေပါင္း

ဒီဟင္းက မႏွစ္က weight ေလ ွ်ာ့တုုန္းကမွ စခ်က္စားဖူးတဲ့ဟင္းပါ။ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ၿပီး ၾကိဳက္လည္းၾကိဳက္လိုု႔ မၾကာခဏ ခ်က္စားျဖစ္တဲ့ဟင္းပါ။ က်မကေတာ့ ဆယ္လမြန္ငါးကိုု ေတာ္ေတာ္ ၾကိဳက္ပါတယ္။ သူ႔အသားက အရမ္းကိုု ႏူးညံ့ၿပီး ဆားမထည့္ဘဲနဲ႔ေတာင္ အရသာ ရွိပါတယ္။ ကင္စားရင္ ပါးစပ္ထဲမွာ အရည္ေပ်ာ္သြားတာေလးက တကယ္ကိုု ေကာင္းပါတယ္။ ဟင္းျပဳတ္ရည္ထဲမွာ ဆယ္လမြန္ငါးကိုု ပါးပါးလွီးၿပီးထည့္စားလည္း စားလိုု႔ေကာင္းပါတယ္။ ေၾကာ္တာကိုုေတာ့ သိပ္ မၾကိဳက္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ ႔ကေတာ့ သူ႔အန႔ံကိုု မၾကိဳက္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေဆးရံုုတက္ေနရတုုန္းက ငါ.. ဆယ္လမြန္ငါးေပါင္းေပးမယ္။ ထမင္းျဖဴေလးနဲ႔စား။ အပူခံတဲ့ဗူးနဲ႔ထည့္ခဲ့ေပးမယ္... ပုူပူေႏြးေႏြး.. ေမႊးေမႊးေလးေပါ့... ဆိုုတာကိုု မမေခ်ာက ခါးခါးသီးသီး ျငင္းပါတယ္။ နံလိုု႔တဲ့... အရသာလည္း မႀကိဳက္ဘူးဆိုုပဲ။ က်မကေတာ နံတယ္မထင္ေပါင္။ ေမႊးတယ္ပဲထင္ပါတယ္။ လူတစ္ကိုုယ္ အၾကိဳက္တစ္မ်ိဳးေပါ့ေလ။ တစ္ခ်ိဳ ႔က်ေတာ့လည္း ဒီအတိုုင္း ေဆာ့နဲ႔ အစိမ္းေတာင္ စားၾကပါတယ္။ း)

ထားပါေတာ့.. ေရးေနရင္း တျခားအေၾကာင္းေတြ ပါကုုန္ၿပီ။ ဟင္းခ်က္နည္းကိုု ေျပာပါမယ္။ ခ်က္နည္းက လြယ္လည္းလြယ္၊ ျမန္လည္းျမန္ပါတယ္။ ငါးကိုု ဆား၊ အသားမႈန္႔နဲ႔ ခ်င္းမႈန္႔အနည္းငယ္၊ စပါးလင္ပါးပါးလွီးထားတာရယ္နဲ႔ နယ္ၿပီး ( တကယ္ေတာ့ မထည့္လည္း ရပါတယ္။ ဘာမွ မထည့္ရင္ေတာင္ အရသာရွိပါတယ္။ ညွီလည္း မညွီပါဘူး။) ေအာက္ကအိုုးထဲ ေရတစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ထည့္..  နယ္ထားတဲ့ ငါးေတြကိုု ေၾကြ (သိုု႔) ဖန္ပန္းကန္ထဲထည့္ၿပီး ေပါင္းတဲ့ဇကာထဲကိုုတင္ၿပီး (၁၅)မိနစ္ေလာက္ေပါင္းလိုုက္ရင္ ရပါၿပီ။ အသီးအရြက္ေတြ ထည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ လွီးခၽြတ္ေဆးေၾကာထားတဲ့ အသီးအရြက္ေတြကိုု အရသာဝင္ေအာင္ ဆား၊ အသားမႈန္႔တိုု႔နဲ႔ နယ္ထားၿပီး ခ်ခါနီး (၄)မိနစ္၊ (၅)မိနစ္အလိုုမွ ထည့္ပါ။ သူတိုု႔ေတြက အရမ္း ႏူးလြယ္ၿပီး ႏူးသြားရင္ စားလိုု႔ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။

Bonus for the last Recipe
က်မကေတာ့ ငါးကိုု အိမ္ရွင္ရဲ့ မုုန္႔ဟင္းခါးခ်က္တဲ့ စတီးအိုုးအၾကီးထဲ ေရထည့္ၿပီး၊ ရန္ကုုန္ကေနယူလာတဲ့ ထမင္းေႏႊးရင္သံုုးတဲ့ဇကာကိုု အေပၚမွာတင္ပါတယ္။ တကယ္လုုိ႔ အိမ္မွာ အိုုးအၾကီးမရွိရင္ ကိုုယ္ခ်က္ေနၾကဟင္းအိုုးနဲ႔ကိုုက္မဲ့ အရြက္ေဆးရင္သံုုးရတဲ့ဇကာကိုု ဝယ္ၿပီး သံုုးလိုု႔ရပါတယ္။ က်မဆိုု ေပါက္ဆီတိုု႔၊ အသားေပါင္းတိုု႔ ျပန္ေႏႊးရင္ အဲ့နည္းပဲ သံုုးပါတယ္။ အဲ့နည္းသံုုးရင္ တစ္ခုု သတိထားရမွာက ေရဆူလိုု႔ ပြက္လာမဲ့ ပမာဏကိုု တြက္ဖိုု႔ပါ။ ေရအမ်ားၾကီးထည့္လိုု႔ မရပါဘူး။ မဟုုတ္ရင္ ေပါင္းတာလည္းမဟုုတ္၊ ျပဳတ္တာလည္း မဟုုတ္ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ :D

စလံုုးက Metroမွာေတာ့ မႏွစ္က August လထဲမွာ စတီးေပါင္းအိုုးေလးတစ္အိုုးေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ေအာက္ကခံတဲ့ အိုုးက ျပားျပားေလးဆိုုေတာ့ ေရသိပ္ထည့္စရာမလိုုပါဘူး။ အေပၚက ေပါင္းတဲ့ဇကာက်ေတာ့ ပိုုက်ယ္ၿပီးျမင့္ပါတယ္။ အေပၚကလည္း ဖန္အဖံုုးေလးနဲ႔ဆိုုေတာ့ အကုုန္လံုုးကိုု ျမင္ေနရပါတယ္။ ေစ်းကေတာ့ စလံုုးေဒၚလာ ငါးဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္ပါ။ အတိအက်ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ အိုုးေလးကိုု ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်မိေပမဲ့ အဲ့အခ်ိန္က အလုုပ္ဗီဇာအဆင္မေျပလိုု႔ အလုုပ္ထြက္ထားခါစအခ်ိန္ဆိုုေတာ့ ေငြကိုု အရမ္း မသံုုးရဲလိုု႔ မဝယ္ျဖစ္ပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့လည္း အလုုပ္သစ္ရွာတာက (၄)လေလာက္ ၾကာသြားတာနဲ႔၊ အလုုပ္သစ္မွာလည္း (၂)လပဲလုုပ္ၿပီး ထြက္လာတာနဲ႔... ခုုေလာက္ဆိုုရင္တာ့ အဲ့အိုုးလည္း မရွိေလာက္ေတာ့ပါဘူး။

စလံုုးျပန္ၿပီး အလုုပ္သစ္ရရင္ေတာ့ နည္းနည္း ရွာၾကည့္လိုုက္ပါဦးမယ္။ ျမန္ျမန္လည္း ျပန္မွပါ။ ရန္ကုုန္မွာ ေနတာက ၾကာလာတဲ့အျပင္ ပိုုက္ဆံကိုု လက္ျဖန္႔ေတာင္းသံုုးေနေတာ့ အိမ္က သိပ္.. မၾကည္ျဖဴေတာ့ပါဘူး။ လူၾကီးေတြက ကပ္စီးႏွဲေတာ့ ကိုုယ္သံုးေနတာကိုု အရမ္း မ်ားတယ္ထင္ေနၾကပါတယ္။ မုုန္းတယ္ x တစ္သိန္း။ >.<
ေနာက္ဆိုု ဒီလိုု မျဖစ္ရေအာင္ ပိုုက္ဆံကိုု အရင္က စုုတာထက္ ပိုုစုုၿပီး အိမ္ကိုု ေလ ွ်ာ့ပိုု႔ရမယ္။ :P

ဒါနဲ႔ ၾကံဳတုုန္း ေျပာလိုုက္ဦးမယ္။ က်ဳပ္က ေယာက်ာၤးယူမယ္ဆိုုရင္ ကပ္စီးႏွဲတဲ့ေယာက်ာၤးမ်ိဳးဆိုု လံုုးဝ၊ လံုုးဝ၊ လံုုးဝ မယူဘူးေတာ္ေရ.... က်ဳပ္ကိုု ႀကိဳက္ေနသူမ်ား ေသခ်ာ သိထားၾကပါ။ ဒါပဲ!!! :D

Alright, let me stop the post here. Thank you for reading this post. Happy Myanmar New Year, everyone!

With Warm Wishes,
witch83 (16/04/2014;11:27AM; GMT+6.3)

To Continue Reading

"If" By Rudyard Kipling

"If"

If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don’t deal in lies,
Or being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor talk too wise:

If you can dream—and not make dreams your master;
If you can think—and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you’ve spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build ’em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: ‘Hold on!’

If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with Kings—nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute With sixty seconds’ worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that’s in it,
And—which is more—you’ll be a Man, my son!

Rudyard Kipling
Remembrance for 2nd year anniversary (01/04/2014)
Ref; http://www.poetryfoundation.org/poem/175772 To Continue Reading