Original Post အတိုင္း တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
အေၾကာ္ေတြ ၾကြပ္ရြဖို႕အတြက္ ေရသန္႕ဗူးေတြ ထည္႕ေၾကာ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေလး ေမာ္ဒန္ဂ်ာနယ္မွာ ပါလာတယ္။ အဲဒီဟာေတြ မစင္နဲ႕ ရီတာက ေမးလ္ကေန ပို႕ေပးလုိ႕ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ဘာရယ္ညာရယ္ မဟုတ္... ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြေတြကို ဖတ္ေစခ်င္လို႕ စာေတြကို ဆက္ျဖန္႕ေပးလိုက္ေသးတယ္။ အယံုလြယ္သူ မဟုတ္ေပမယ့္ ဖ်တ္ခနဲ ဖတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ႏုိင္ မျဖစ္ႏုိင္ ေသခ်ာ မစဥ္းစား မဆင္ျခင္မိလိုက္ဘူး။ ေနာက္တေန႕မွာ ဖုိရမ္ဖတ္ျဖစ္ေတာ့ ကယ္လ္ဗင္က အဲဒီအေၾကာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပထားတာ ဖတ္လုိက္ရတယ္။ သူ ရွင္းျပလိုက္ေတာ့လည္း ေၾသာ္... ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ... ေပါ့။ ငါလည္း ခ်ီးဘရိန္းပါလား ဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္။
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေရးထားတဲ့ ဂရုဏာေဒါသေတြ ပါေနေပမယ့္ စာေရးသူရဲ႕ အရိုးခံေစတနာကို နားလည္မိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္... ကယ္လ္ဗင္ ေရးထားတာေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့မွာ ထပ္ဆင့္ ေဝမွ်လိုက္ပါရေစ...
ပလတ္စတစ္ဆန္တုန္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ရွင္းယူလိုက္ရတယ္။ ဒါမ်ဳိးက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္က သိသဗ်။ ဟဲ့ငါ့သား... ေကာ္ေစ့နဲ႕ဆန္ ေစ်းခ်င္းက မိုးနဲ႕ေျမလို ကြာေနတာ... ပလတ္စတစ္ဆန္သာ ဆန္ေစ်းနဲ႕ ေရာင္းလို႕ကေတာ့ အိမ္ေပါင္ျပီးေတာင္ ၀ယ္ပစ္လိုက္မယ္ဆိုပဲ။
အခု ပလတ္စတစ္ကို ေၾကာ္သတဲ့ .... အမယ္ သမုိင္းလမ္းဆံုးက အေၾကာ္ဆုိင္ေတာင္ ပါလိုက္ေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သိသေလာက္ သမုိင္းလမ္းဆံုးမွာ အေၾကာ္ဆိုင္ ၾကီးၾကီးမားမား မရွိဘူး။ သမိုင္းလမ္းဆံု နီးနီးနားနား ရွိတဲ့ဆုိင္ကလည္း ဂေလာက္ မၾကီးက်ယ္လွဘူး။ အဲဒီနားက ေရာင္းအေကာင္းဆံုးဆိုင္ ျပပါဆိုရင္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္၊ ဒန္ေပါက္ဆိုင္နဲ႕ လမ္းဆံုအေရွ႕ဘက္ေဒါင့္ အေမွာင္ထဲမွာ ေရာင္းတဲ့ ထမင္းေၾကာ္ဆိုင္ပဲ ရွိတယ္။
သမုိင္းလမ္းဆံုးမွာ (နာမည္ၾကီး) အေၾကာ္ဆုိင္ တစ္ဆိုင္မွ မရွိဘူး။ ၉၇/၉၈ ေလာက္ကေန ၂၀၀၇ အထိ မရွိဘူး ေသခ်ာသဗ်ာ။ သတင္းမွာ ဓါတ္ပံုထည့္ထားတဲ့ အေၾကာ္ဆုိင္ကို ၾကည့္လိုက္ဦး... စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ မွန္ပံုးေလးတပံုးနဲ႕။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္က ကလမန္တီးက ငွက္ေပ်ာသီးေၾကာ္ဆိုင္မွာ အဲလုိ လုပ္ပါတယ္ဆိုျပီး ေကာလဟာလျဖစ္လို႕ သတင္းစာထဲေတာင္ ပါလိုက္ေသးတယ္။ ျပီးမွ သတင္းက ေရေရရာရာ မဟုတ္ဘဲ ေရာခ်မွန္းသိေတာ့ ရပ္သြားတာ။
ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ... အဲဒီ သတင္းသမား မဟုတ္တဲ့ ေရာေတာေပါေတာ ဂ်ာနယ္သမားေတြေရးတဲ့ သတင္းကို ကိုယ့္အသိဥာဏ္ေလးနဲ႕တင္ စဥ္းစားၾကည့္ပါဗ်ာ။ ဆီတပုလင္းေလာက္ ဗူးသီးတစိတ္ေလာက္ အဆံုးခံျပီး ေၾကာ္ၾကည့္ၾကစမ္းပါ။ ဒီလိုသတင္းမ်ဳိးေရးတဲ့ ဂ်ာနယ္နဲ႕ ဂ်ာနယ္လစ္ အတုအေယာင္ကို စာေပအစည္းအရံုးက အေရးယူသင့္တယ္။
ပလတ္စတစ္ကို မီးမေလာင္ဘဲ အရည္ေပ်ာ္က်သြားေအာင္ ဆီထဲမွာ ထည့္ျပီး အပူေပးလုိ႕ ရပါတယ္။ အရင္ဆံုး တြန္႕လိမ္ရံွဳ႕တြသြားမယ္ ျပီးရင္ အရည္ေပ်ာ္ျပီး ဆီနဲ႕ ေရာသလိုလိုျဖစ္သြားမယ္။ အပူခ်ိန္ အဲဒီထက္ ပိုျမင့္လာရင္ မီးထေလာင္ျပီး အေငြ႕ပ်ံသြားမယ္။ ဆီကေတာ့ ေသခ်ာတယ္ ပလတ္စတစ္ PVC ပိုက္ မီးေလာင္ရင္ ထြက္တဲ့ အနံ႕ထြက္လာမွာ ေသခ်ာတယ္။ ခက္တာက ေရးတဲ့သူက ဒီထက္ပိုျပီး ေရွ႕ဆက္ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ဇြတ္အတင္း ေကာက္ခ်က္ခ်ေတာ့တာပဲ။
ပလတ္စတစ္အရည္ဟာ အဲဒီဆီထဲက ထုတ္လုိက္တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းျပန္ခဲသြားမယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီပလတ္စတစ္ အခဲအစေလးေတြ အတံုးေလးေတြဟာ သဲမွဳန္ေလးေတြေလာက္ထိ ေသးငယ္ေနရင္ေတာင္ လူရဲ႕ ပါးစပ္က မသိစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ ထမင္းစားလို႕ သဲႏွစ္မွဳန္ေလာက္ပါရင္ေတာင္ သိေသးတာ ပလတ္စတစ္ အစအနေတြနဲ႕ ေရာကပ္ေနတဲ့ အစားအေသာက္ကို မသိဘဲ စားမိဖို႕ဆိုတာ ဘယ္လိုစဥ္းစား စဥ္းစား မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ေနာက္တခုက PVC အနံ႕။ ေကာ္ေစ့နံ႕ဟာ သိပ္ျပင္းပါတယ္။ ဒီအနံ႕ေလာက္ ျပင္းတာၾကီး ပါေနတဲ့ အစားအေသာက္ကို ဘယ္သူက စားႏိုင္မွာလဲ။
အနံ႕နဲ႕အရသာအျပင္ အစားအေသာက္ထဲ Non-Food Particle ေတြ ပါေနတာ မသိဘဲ စားမိႏိုင္ေလာက္တယ္ ထင္တဲ့သူေတြဟာ တကယ္ပဲ အစားအေသာက္ မခ်က္ျပဳတ္ မေၾကာ္ေလွာ္ဖူးတာလား Reasonable မဟုတ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ဒီေလာက္ အမ်ားၾကီး ပါေနရဲ႕သားနဲ႕ .. ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ .. ဟုတ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတဲ့... ကိုယ့္ကိုယ္ကို မယံုၾကည္စိတ္၊ အားမကိုးရဲတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ဒီလို Hoax ေတြ ျမန္မာျပည္မွာ သိပ္ေအာင္ျမင္ေနတယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ အေနမ်ားခဲ့သူဆိုေတာ့ ျမန္မာေတြအေၾကာင္းပဲ သိတာေပါ့ေနာ္။ ျမန္မာေတြက ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ... ဒါေလးလုပ္လိုက္လို႕ ဒါေလး ေျပာလိုက္လို႕ ဒါေလး ယံုၾကည္လိုက္လို႕ ကိုယ့္အက်ဳိး မယုတ္ဘူး။ ေတာ္ၾကာ မလုပ္ဘဲေနျပီး ကိုယ့္အက်ဳိး စီးပြား ထိခုိက္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတဲ့ လူစားက မ်ားပါတယ္။ ေဗဒင္ေမးတယ္... မယံုရင္ ယၾတာမေခ်နဲ႕။ ယံုရင္ ယၾတာကို အပီအျပင္လုပ္။ ဒီလိုလည္း မဟုတ္ဘူး။ ယံုေတာ့ မယံုဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ခ်ရေအာင္ ယၾတာေတာ့ လုပ္ထားလိုက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိး။
ေကာလဟာလ တခုခုလႊင့္လိုက္ျပီေဟ့ဆိုရင္ လူေတြက မျဖစ္ႏုိင္မွန္းသိလည္း... ျဖစ္ခဲ့ရင္ ငါတာ၀န္ ယူေနရလိမ့္မယ္ ဆိုျပီး မေျပာဘဲ ေအာင့္ထားၾကတယ္။ ဒီလို မေျပာတဲ့သူေတြ မ်ားလာေလေလ အမွန္တရား ေပ်ာက္ကြယ္ေလေလ။ ေကာလဟာလေတြ ေအာင္ျမင္လာေလေလ။ ပညာတတ္ေတြ ဆင္ျခင္ႏုိင္သူေတြ အေၾကာင္းအရာကို သိတဲ့သူေတြကမွ ဒါမဟုတ္ဘူး ဒါမမွန္ဘူး ဒါမွားေနတယ္ လို႕ ... မေျပာဘဲေနၾကရင္ ဆရာ၀န္ၾကီးကေတာင္ ဒါမဟုတ္ဘူးလို႕ မေျပာဘူး၊ ဟိုပညာတတ္ၾကီးေတာင္ ဒါမွားတယ္ မေျပာရင္ ဟုတ္ေနလို႕ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေကာက္ခ်က္က တန္းခ်ၾကတာ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးဆိုတာ ဘာေျပာေျပာ အမ်ားစုကေတာ့ ယံုၾကတာပဲ ဆိုတဲ့ ခ်ီးဘရိန္းအဆင့္ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ေနျပီ။
ဥဳံမဏိ ပဒၵေမဟံု ဆိုတဲ့ မဟာယန ဂါထာကို အိမ္ထဲမွာ ကပ္ထားတဲ့ ေထရ၀ါဒေတြ။ ဤအိမ္/ကား/ဆုိင္ သည္ ဘုရားေမတၱာရိပ္ေအာက္မွာ ရွိလို႕ ေရာက္လာသူအားလံုး ေအးခ်မ္းသာယာၾကပါေစဆိုတဲ့ .. အစိုးရနာမည္ကို ေရာေကာေသာေကာ Marketing လုပ္ထားတဲ့ စာရြက္ေတြ။ စင္ကာပူက ျမန္မာေတြကို ဗီဇာမေပးေတာ့ဘူး ေလယာဥ္တစင္းလံုး Reject လုပ္လိုက္တာတဲ့ ဆိုတာယံုတဲ့သူေတြ... တလႏွစ္ခါေလာက္ စင္ကာပူႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာေတြ ဘယ္လို အတိဒုကၡေရာက္ေနျပီ၊ ဘယ္လို အႏွိမ္ခံေနရျပီဆုိတာ ေပၚလစီနဲ႕ မထည့္မေနရ ေဆာင္းပါးထည့္ရတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ... ကေလးအသားခါးသည္ ေခြးအသားခ်ဳိသည္... ဆိုတဲ့ စာေတြ အိမ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ ျမင္ရတဲ့ေနာက္.... ေကာလဟာလ မွန္သမွ် ၀ိုင္း၀န္း အေျဖရွာ အမွန္တရား ရွာေဖြျပီး ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့ဂ္ျဖစ္ျဖစ္ Reply mail ျဖစ္ျဖစ္ website ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လည္ မွ်ေဝ ေစခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
Posted by JulyDream
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေရးထားတဲ့ ဂရုဏာေဒါသေတြ ပါေနေပမယ့္ စာေရးသူရဲ႕ အရိုးခံေစတနာကို နားလည္မိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္... ကယ္လ္ဗင္ ေရးထားတာေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့မွာ ထပ္ဆင့္ ေဝမွ်လိုက္ပါရေစ...
~~~
ျမန္မာျပည္က တခ်ဳိ႕သတင္းေတြက ရီရတယ္။ ၾကက္ဥ အတုတုန္းကလည္း အမေလး သတင္းကျဖင့္ အိုေဆြးလို႕ ျမဳပ္ေတာင္ေနျပီ သူက ၀ူး၀ါးနဲ႕။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တရုတ္ျပည္က ဓါတုေဗဒသမားတေယာက္က ေရးတယ္ .. သူေျပာတဲ့ ဓါတုပစၥည္းေတြ ေပါင္းျပီး လုပ္ျပီဆိုပါစို႕ .. တဲ့။ ဘယ္ဒင္းက ဘယ္ေလာက္တန္တယ္ ဘာညာနဲ႕ ေစ်းတြက္လိုက္ေတာ့ ၾကက္ဥတလံုး ျပား၈၀ေလာက္ က်ေနတယ္။ အစစ္က အဲဒီတုန္းက ၃၅ျပားပဲ တန္တယ္။ပလတ္စတစ္ဆန္တုန္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ရွင္းယူလိုက္ရတယ္။ ဒါမ်ဳိးက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္က သိသဗ်။ ဟဲ့ငါ့သား... ေကာ္ေစ့နဲ႕ဆန္ ေစ်းခ်င္းက မိုးနဲ႕ေျမလို ကြာေနတာ... ပလတ္စတစ္ဆန္သာ ဆန္ေစ်းနဲ႕ ေရာင္းလို႕ကေတာ့ အိမ္ေပါင္ျပီးေတာင္ ၀ယ္ပစ္လိုက္မယ္ဆိုပဲ။
အခု ပလတ္စတစ္ကို ေၾကာ္သတဲ့ .... အမယ္ သမုိင္းလမ္းဆံုးက အေၾကာ္ဆုိင္ေတာင္ ပါလိုက္ေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သိသေလာက္ သမုိင္းလမ္းဆံုးမွာ အေၾကာ္ဆိုင္ ၾကီးၾကီးမားမား မရွိဘူး။ သမိုင္းလမ္းဆံု နီးနီးနားနား ရွိတဲ့ဆုိင္ကလည္း ဂေလာက္ မၾကီးက်ယ္လွဘူး။ အဲဒီနားက ေရာင္းအေကာင္းဆံုးဆိုင္ ျပပါဆိုရင္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္၊ ဒန္ေပါက္ဆိုင္နဲ႕ လမ္းဆံုအေရွ႕ဘက္ေဒါင့္ အေမွာင္ထဲမွာ ေရာင္းတဲ့ ထမင္းေၾကာ္ဆိုင္ပဲ ရွိတယ္။
သမုိင္းလမ္းဆံုးမွာ (နာမည္ၾကီး) အေၾကာ္ဆုိင္ တစ္ဆိုင္မွ မရွိဘူး။ ၉၇/၉၈ ေလာက္ကေန ၂၀၀၇ အထိ မရွိဘူး ေသခ်ာသဗ်ာ။ သတင္းမွာ ဓါတ္ပံုထည့္ထားတဲ့ အေၾကာ္ဆုိင္ကို ၾကည့္လိုက္ဦး... စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ မွန္ပံုးေလးတပံုးနဲ႕။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္က ကလမန္တီးက ငွက္ေပ်ာသီးေၾကာ္ဆိုင္မွာ အဲလုိ လုပ္ပါတယ္ဆိုျပီး ေကာလဟာလျဖစ္လို႕ သတင္းစာထဲေတာင္ ပါလိုက္ေသးတယ္။ ျပီးမွ သတင္းက ေရေရရာရာ မဟုတ္ဘဲ ေရာခ်မွန္းသိေတာ့ ရပ္သြားတာ။
ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ... အဲဒီ သတင္းသမား မဟုတ္တဲ့ ေရာေတာေပါေတာ ဂ်ာနယ္သမားေတြေရးတဲ့ သတင္းကို ကိုယ့္အသိဥာဏ္ေလးနဲ႕တင္ စဥ္းစားၾကည့္ပါဗ်ာ။ ဆီတပုလင္းေလာက္ ဗူးသီးတစိတ္ေလာက္ အဆံုးခံျပီး ေၾကာ္ၾကည့္ၾကစမ္းပါ။ ဒီလိုသတင္းမ်ဳိးေရးတဲ့ ဂ်ာနယ္နဲ႕ ဂ်ာနယ္လစ္ အတုအေယာင္ကို စာေပအစည္းအရံုးက အေရးယူသင့္တယ္။
ပလတ္စတစ္ကို မီးမေလာင္ဘဲ အရည္ေပ်ာ္က်သြားေအာင္ ဆီထဲမွာ ထည့္ျပီး အပူေပးလုိ႕ ရပါတယ္။ အရင္ဆံုး တြန္႕လိမ္ရံွဳ႕တြသြားမယ္ ျပီးရင္ အရည္ေပ်ာ္ျပီး ဆီနဲ႕ ေရာသလိုလိုျဖစ္သြားမယ္။ အပူခ်ိန္ အဲဒီထက္ ပိုျမင့္လာရင္ မီးထေလာင္ျပီး အေငြ႕ပ်ံသြားမယ္။ ဆီကေတာ့ ေသခ်ာတယ္ ပလတ္စတစ္ PVC ပိုက္ မီးေလာင္ရင္ ထြက္တဲ့ အနံ႕ထြက္လာမွာ ေသခ်ာတယ္။ ခက္တာက ေရးတဲ့သူက ဒီထက္ပိုျပီး ေရွ႕ဆက္ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ဇြတ္အတင္း ေကာက္ခ်က္ခ်ေတာ့တာပဲ။
ပလတ္စတစ္အရည္ဟာ အဲဒီဆီထဲက ထုတ္လုိက္တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းျပန္ခဲသြားမယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီပလတ္စတစ္ အခဲအစေလးေတြ အတံုးေလးေတြဟာ သဲမွဳန္ေလးေတြေလာက္ထိ ေသးငယ္ေနရင္ေတာင္ လူရဲ႕ ပါးစပ္က မသိစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ ထမင္းစားလို႕ သဲႏွစ္မွဳန္ေလာက္ပါရင္ေတာင္ သိေသးတာ ပလတ္စတစ္ အစအနေတြနဲ႕ ေရာကပ္ေနတဲ့ အစားအေသာက္ကို မသိဘဲ စားမိဖို႕ဆိုတာ ဘယ္လိုစဥ္းစား စဥ္းစား မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ေနာက္တခုက PVC အနံ႕။ ေကာ္ေစ့နံ႕ဟာ သိပ္ျပင္းပါတယ္။ ဒီအနံ႕ေလာက္ ျပင္းတာၾကီး ပါေနတဲ့ အစားအေသာက္ကို ဘယ္သူက စားႏိုင္မွာလဲ။
အနံ႕နဲ႕အရသာအျပင္ အစားအေသာက္ထဲ Non-Food Particle ေတြ ပါေနတာ မသိဘဲ စားမိႏိုင္ေလာက္တယ္ ထင္တဲ့သူေတြဟာ တကယ္ပဲ အစားအေသာက္ မခ်က္ျပဳတ္ မေၾကာ္ေလွာ္ဖူးတာလား Reasonable မဟုတ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ဒီေလာက္ အမ်ားၾကီး ပါေနရဲ႕သားနဲ႕ .. ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ .. ဟုတ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတဲ့... ကိုယ့္ကိုယ္ကို မယံုၾကည္စိတ္၊ အားမကိုးရဲတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ဒီလို Hoax ေတြ ျမန္မာျပည္မွာ သိပ္ေအာင္ျမင္ေနတယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ အေနမ်ားခဲ့သူဆိုေတာ့ ျမန္မာေတြအေၾကာင္းပဲ သိတာေပါ့ေနာ္။ ျမန္မာေတြက ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ... ဒါေလးလုပ္လိုက္လို႕ ဒါေလး ေျပာလိုက္လို႕ ဒါေလး ယံုၾကည္လိုက္လို႕ ကိုယ့္အက်ဳိး မယုတ္ဘူး။ ေတာ္ၾကာ မလုပ္ဘဲေနျပီး ကိုယ့္အက်ဳိး စီးပြား ထိခုိက္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတဲ့ လူစားက မ်ားပါတယ္။ ေဗဒင္ေမးတယ္... မယံုရင္ ယၾတာမေခ်နဲ႕။ ယံုရင္ ယၾတာကို အပီအျပင္လုပ္။ ဒီလိုလည္း မဟုတ္ဘူး။ ယံုေတာ့ မယံုဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ခ်ရေအာင္ ယၾတာေတာ့ လုပ္ထားလိုက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိး။
ေကာလဟာလ တခုခုလႊင့္လိုက္ျပီေဟ့ဆိုရင္ လူေတြက မျဖစ္ႏုိင္မွန္းသိလည္း... ျဖစ္ခဲ့ရင္ ငါတာ၀န္ ယူေနရလိမ့္မယ္ ဆိုျပီး မေျပာဘဲ ေအာင့္ထားၾကတယ္။ ဒီလို မေျပာတဲ့သူေတြ မ်ားလာေလေလ အမွန္တရား ေပ်ာက္ကြယ္ေလေလ။ ေကာလဟာလေတြ ေအာင္ျမင္လာေလေလ။ ပညာတတ္ေတြ ဆင္ျခင္ႏုိင္သူေတြ အေၾကာင္းအရာကို သိတဲ့သူေတြကမွ ဒါမဟုတ္ဘူး ဒါမမွန္ဘူး ဒါမွားေနတယ္ လို႕ ... မေျပာဘဲေနၾကရင္ ဆရာ၀န္ၾကီးကေတာင္ ဒါမဟုတ္ဘူးလို႕ မေျပာဘူး၊ ဟိုပညာတတ္ၾကီးေတာင္ ဒါမွားတယ္ မေျပာရင္ ဟုတ္ေနလို႕ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေကာက္ခ်က္က တန္းခ်ၾကတာ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးဆိုတာ ဘာေျပာေျပာ အမ်ားစုကေတာ့ ယံုၾကတာပဲ ဆိုတဲ့ ခ်ီးဘရိန္းအဆင့္ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ေနျပီ။
ဥဳံမဏိ ပဒၵေမဟံု ဆိုတဲ့ မဟာယန ဂါထာကို အိမ္ထဲမွာ ကပ္ထားတဲ့ ေထရ၀ါဒေတြ။ ဤအိမ္/ကား/ဆုိင္ သည္ ဘုရားေမတၱာရိပ္ေအာက္မွာ ရွိလို႕ ေရာက္လာသူအားလံုး ေအးခ်မ္းသာယာၾကပါေစဆိုတဲ့ .. အစိုးရနာမည္ကို ေရာေကာေသာေကာ Marketing လုပ္ထားတဲ့ စာရြက္ေတြ။ စင္ကာပူက ျမန္မာေတြကို ဗီဇာမေပးေတာ့ဘူး ေလယာဥ္တစင္းလံုး Reject လုပ္လိုက္တာတဲ့ ဆိုတာယံုတဲ့သူေတြ... တလႏွစ္ခါေလာက္ စင္ကာပူႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာေတြ ဘယ္လို အတိဒုကၡေရာက္ေနျပီ၊ ဘယ္လို အႏွိမ္ခံေနရျပီဆုိတာ ေပၚလစီနဲ႕ မထည့္မေနရ ေဆာင္းပါးထည့္ရတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ... ကေလးအသားခါးသည္ ေခြးအသားခ်ဳိသည္... ဆိုတဲ့ စာေတြ အိမ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ ျမင္ရတဲ့ေနာက္.... ေကာလဟာလ မွန္သမွ် ၀ိုင္း၀န္း အေျဖရွာ အမွန္တရား ရွာေဖြျပီး ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့ဂ္ျဖစ္ျဖစ္ Reply mail ျဖစ္ျဖစ္ website ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လည္ မွ်ေဝ ေစခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
Posted by JulyDream
No comments:
Post a Comment